Voorbereiden ceremonie

Gisteren een scooter gehuurd voor de rest van ons verblijf hier in Ubud. Dan zijn we ook niet afhankelijk van anderen of taxi’s en hebben we alle vrijheid. We hadden ook bij Suda afgesproken om te helpen/kijken naar de voorbereidingen voor de ceremonie van woensdag. Met een kaartje wat hij getekend had en onze offline map navigator zijn we naar zijn huis gereden en ik denk niet al te veel omgereden. Wegwijzers, straatnamen en verkeersborden zijn hier erg schaars. De beschrijving was dan ook meer van bij de supermarkt rechts en meteen links dan de derde afslag recht en bij de tempel met de twee grote bomen linksaf, etc. etc.

Bij Suda thuis was het druk met zijn familie en we hadden ook meteen de aandacht toen we binnen kwamen. Vrijwel direct begonnen de mensen met ons te praten, (Bali)koffie aan te bieden en natuurlijk moesten we wat eten. Wat dat betreft zijn de Balinezen erg gastvrij. Dus na een bakje koffie en een hapje rijst met vlees en groente met wat mensen van de familie gesproken, voor zover zij Engels konden. Maar met handen en voeten kom je er uiteindelijk ook wel. Mandy ging bij de vrouwen helpen bakjes vouwen, wat ook een hele kunst op zich is, en ik ging bij de mannen zitten en een beetje kletsen. Het meeste werk word dan ook door de vrouwen gedaan! Ik heb ook even in de keuken, een paar stenen onder een afdakje met een vuurtje (van takken en overig hout) eronder, gekeken hoe daar de satés en eenden gebakken werden. Natuurlijk ook even proeven, zo simpel en toch zo lekker.

Rond twaalven vertrokken de meesten en waren we nog voornamelijk met Suda, z’n vrouw en twee kinderen over. Even kletsen over hoe het gaat in Bali om dingen geregeld te krijgen. Kennissen en geld zijn daarbij de noodzakelijk om een leven op te kunnen bouwen en zaken voor elkaar te krijgen (zoals we gemerkt hebben met de visa verlengen). Daarna weer terug naar ons huisje en de middag wat bij het huisje gelezen en ’s avonds weer gegeten in een lokale warung na een ritje op de scooter.