Grote familie ceremonie

Na een aantal dagen voorbereiden is het dan zover.

Gisteren was eigenlijk een gecombineerde dag van voorbereiden en gebed als onderdeel van de ceremonie. In de middag kwam een deel van de familie om te bidden onder leiding van de lokale priester. Dit ging gepaard met, uiteraard, eten en drinken en het plaatsen van offers in de tempel. De tempel is een open ruimte bij het huis waar een aantal gebedshuisjes staan die allemaal een verschillende betekenis hebben. Verder is er een open ruimte voor de priester om voor te gaan in het gebed.

Rond een uur of half zeven kwam er een processie van de familie uit het dorp compleet met gamalang muziek, en uiteraard offers voor de tempel. Toen de offers allemaal een plekje hebben gehad werd er gebeden en natuurlijk ook gegeten. Heel indrukwekkend om mee te maken. Rond half acht zijn we terug gegaan naar ons huisje want het was al donker en de wegen hier zijn niet zo als thuis, niet verlicht en af en toe kuilen waar je met je scooter liever niet doorheen gaat. Bij het huisje in de buurt een kopje cappuccino gedronken en toen barste de regen los…… En als het regent dan regent het ook serieus veel en hard. Gelukkig duurt het niet zo lang en toen het droog was zijn we naar het huisje gegaan en eenmaal te bed begon het te onweren, het leek wel of dat boven op het dak van ons huisje was, zo luid, zo heftig en zo snel achter elkaar dat slapen er even niet van kwam. Dat was wel jammer want vandaag zou de ceremonie om 05:00 uur al beginnen, oftewel 03:30 opstaan 04:00 rijden om dan rond half vijf aanwezig te zijn. We waren niet eens de eersten want de tempel zat al ruim vol en niet kort daarna begon het gebed onder begeleiding van de hoofd priester. Ook dit was weer indrukwekkend en heb zelf ook meegedaan aan de rituelen wat geen probleem was en zelfs gewaardeerd werd.

Na de rituelen, hoe kan het anders, eten en wat praatjes met de mensen. Even later ging iedereen terug naar de tempel en deden de vrouwen de offers op hun hoofd, gevolgd door een gebed. Tussendoor werd er nog even een kuikentje van z’n hoofd ontdaan en uiteindelijk ging de hele stoet onder leiding van de gamalang terug naar hun eigen dorp.

Na wat nagekletst te hebben met Suda en afgesproken om een tas bij hem te laten staan zijn we, na een kort bezoek aan de rivier, ook terug gegaan naar ons huisje.