Makassar

Makassar is een grote haven stad en toen we eenmaal ’s ochtends op pad gingen stonden we dan ook zo aan de boulevard. Na een ontbijtje in een lokale warung verder gegaan om de stad te verkennen. Vlak bij de haven zijn we in een riksja gestapt om eerst bustransport naar Rantepao te regelen en daarna zijn we afgezet in de oude haven van Makassar. En oud was het. Hier was echt armoede, hele kleine huisje heel dicht op elkaar met hele nauwe straatjes. De mensen daarentegen waren wel enorm vriendelijk. Iedereen wilde op de foto. Ook wilden ze veel met Mandy op de foto, vooral de jonge meiden vonden dat prachtig, ook al hadden ze allemaal wel een hoofddoekje om. Op een gegeven moment hadden we echt het gevoel of we Willem Alexander en Maxima waren door te zwaaien en praten met al die mensen. Echt een moment om nooit meer te vergeten.

Na deze ervaring zijn we terug gelopen naar de nieuwe haven en hebben vlak bij fort Rotterdam, ja de Nederlanders waren hier al, een lekker biertje gedronken. Na een lekker hapje in een lokale warung zat de dag er al weer op en op tijd naar bed.

Vandaag uitgecheckt en onze bagage in bewaring gegeven want we gaan pas om 22:00 met de nachtbus naar Rantepao. Hebben we dus nog een hele dag in Makassar. Op internet hadden we een shopping mall gezien wat ons wel wat leek. Niet al te ver van ons hotel dus konden we wel aanlopen. Eenmaal in de buurt kwamen we in een mega overdekte markt terecht maar geen shopping mall. Dus verder zoeken… op de plaats waar de mall zou zijn leek het wel of het net gebombardeerd was, de starten lagen overhoop en van de gebouwen die er stonden, stond allen het skelet er nog. Niet gevonden dus. Gelukkig was er nog wel een andere overdekte mall en hebben we daar nog rond gekeken. Na het winkelen op naar fort Rotterdam, want dat wilden we ook nog wel zien.

In het fort werden we bijna direct aangesproken door een groep jongeren die Engelse les hadden en de leraar had gezegd dat als ze toeristen zagen ze met ze moesten gaan praten om beter Engels te leren spreken. Dus we hebben fort Rotterdam gezien met een gevolg van een stuk of 6 jongens en een meisje. Was wel heel erg leuk, en uiteindelijk zijn we bij de Engelse leraar beland tijdens de les! Een kort praatje gemaakt en na wat gedronken te hebben en een aantal fotosessies met ons gevolg, inmiddels een man of 15 zijn we terug gegaan richting hotel. Op de boulevard kwamen we heel toevallig de jongens vanuit het fort weer tegen en raakten we al snel weer aan de praat. Na een half uurtje was de club inmiddels al weer gegroeid tot een man of 10 en hebben we lekker zitten babbelen en lachen met elkaar. Na afscheid genomen te hebben en een hapje gegeten naar het hotel gegaan en vandaar met de taxi naar het busstation. De bus was wel erg luxe met stoelen die heel ver onderuit konden en een steun om je benen op te leggen. Zouden dus goed kunnen slapen, ware het niet dat de weg ongeveer gelijk was aan de weg van Bukit Lawang naar Medan oftewel gaten met wat asfalt er omheen. Maar, na een beetje dommelen uiteindelijk om 06:00 aangekomen in Rantepao!