Van Kadidiri naar Manado, uitdagend!
Geheel volgens plan zijn we de 4e vertrokken vanaf Harmony bay. De laatste dagen lekker relaxed op het strand en uitgerust op pad. Na de lunch worden we met een bootje van Harmony bay naar Wakai gebracht waar we met de ferry verder zullen gaan. Na een emotioneel afscheid op naar Wakai. De ferry zal rond 4 uur vertrekken maar hier op Sulawesi hebben ze rubberen tijden dus op tijd op de pier gedropt, en rond 15:00 was daar de ferry al. Nadat we tickets hadden gekocht ook nog even een matrasje voor de nacht “gekocht”. Van de ferry maatschappij krijg een vlak stuk vloer en bij de bemanning kan je dan een matrasje huren (€0,60 !). Nadat we gesetteld waren kwam daar onze vorige reisgenoot Raoul ook op de boot dus was weer gezellig. Hij ging ook naar Manado. Er waren vanuit Harmony bay ook al drie Duitsers die nar Manado gingen dus nu waren we met z’n zessen en was het makkelijker om een auto te regelen vanuit Gorontalo, eindpunt van de ferry, naar Manado.
De boot vertrok uiteindelijk om half 5 en hebben we nog een mooie zonsondergang meegemaakt vanaf de boot. Rond tienen maar naar bed gegaan en na een drukke nacht kwamen we om 04:00 aan in Gorontalo.
Voordat we onze spullen gepakt hadden om naar de kant te gaan stonden de chauffeurs al bij ons om transport aan te bieden! Na wat onderhandelen konden we met z’n zessen mee in een 7persoons auto. De auto was ruim genoeg voor 7 personen maar niet met allemaal een backpack en rugzak. Maar met proppen en duwen paste het en om 04:30 waren we onderweg.
De chauffeur moest eerst benzine zien te vinden want de tank stond al op reserve en alle tankstations waren nog niet open. Gelukkig kon hij langs de weg een jerrycan benzine kopen en konden we verder op pad. Af en toe hield hij wat in en reed erg langzaam ook al was de weg goed.
Ten we wat beter op hem gingen letten bleek dat hij moe was en bijna in slaap viel. Na dat even aangekeken te hebben zijn we ergens gestopt en hebben we wat koffie gedronken en hem een half uurtje laten slapen. Daarna weer op pad en ging het al een stuk beter, totdat hij weer begon in te houden en zijn oogjes weer dicht gingen. Tijd voor een lunch en een tukje voor de chauffeur. Ook hierna ging het weer beter en schoten we lekker op. Totdat het ritueel zich herhaalde en toen zeiden we maar dat een van ons zou gaan rijden en kon hij achterin slapen. Iedereen was het daar mee eens maar niemand stond vooraan om te rijden…. Gelukkig heb ik al vaker links gereden en wilde ik wel een paar uurtjes rijden. Dus, de chauffeur achterin en ik aan het stuur. Voordeel was dat ik dan wel even comfortabel kon zitten want de auto was best wel vol. Het rijden viel best mee en heb uiteindelijk twee uur gereden. Onderweg nog twee politie controles gezien maar we mochten steeds doorrijden, mazzel!
Vlak voor Manado hebben we de chauffeur wakker gemaakt en weer achter het stuur gezet. Voor het laatste stukje. Dat was maar goed ook want in Manado was het best druk en de scooters, taxi’s en minibusjes kwamen overal vandaan. Uiteindelijk waren we om 16:00, 12 uur later, in het hotel en na vragen of ze nog wat kamers hadden konden we eindelijk om 16:30 lekker onder de douche!!!
’s Avonds was kort want na een hapje in een warung om de hoek van het hotel lagen we om negen uur al onder zeil. De volgende morgen zouden we wel verder plannen wat we gaan doen.
